Wat is Fast Fashion?

Fast fashion is goedkope kleding van mindere kwaliteit, geproduceerd in sweatshops in ontwikkelingslanden die een productie kent waarbij veelvuldige gebruik  wordt gemaakt van schadelijke stoffen.In deze sweatshops wordt kleding gemaakt door zwaar onderbetaalde arbeiders. Die in een slechte werkomgeving, onder erbarmelijke omstandigheden en lange werkdagen kleding moeten maken. Veruit het grootste deel van de conventionele kledingindustrie bestaat uit zogenaamde fast fashion.

Een ander probleem met deze laag geprijsde kleding is dat het na een aantal malen wassen verkleurt en uit vorm raakt en slobberig wordt. Dit heeft te maken met de slechte kwaliteit van het gebruikte materiaal. Jammer genoeg is deze goedkope kleding er in overvloed. Grote winkelketens die met hun omvangrijke collecties volksstammen van dit soort kleding voorzien. Met vestigingen in elke stad van Nederland draagt dit ook niet bij aan de diversiteit van onze hedendaagse Hollandse winkelstraten. Fast Fashion, de kledingrekken in onze winkels hangen er vol mee!

Modeketens willen vooral winst maken

Je hoeft geen economie gestudeerd te hebben om te begrijpen dat modeketens vooral winst willen maken. Op een spijkerbroek die in de winkel €20 kost moet in de gehele productie en logistieke keten verdiend worden. De boer die de grondstof levert en de arbeiders in de textielindustrie die het materiaal bewerken tot een spijkerbroek krijgen in verhouding niets. Een onevenredig groot deel verdwijnt in de geldkist van deze bedrijven. Nu begrijp je, om het enkel tot Nederland te beperken, hoe deze bedrijven in de quote 500 terechtkomen.

Dit wil niet zeggen dat een spijkerbroek van de duurdere merken automatisch hoger loon voor boer en arbeider betekend. Alleen duurzame geproduceerde kleding voorzien van een keurmerk garandeert een leefbaar loon.

 

Fast Fashion, hoe goedkope mode de boventoon voert

Door het ruime aanbod van goedkope mode “fast fashion” zijn de consumenten gewend geraakt aan lage kledingprijzen. Sinds de twintigste eeuw is mede door een groeiende middenklasse met een hoger besteedbaar inkomen de kledingproductie verdubbeld. De productiegroei in combinatie met lage prijzen en een kortere gebruiksduur heeft van kleding een wegwerpproduct gemaakt. Deskundigen schatten dat een percentage van meer dan vijftig procent van de verkochte kleding binnen 1 jaar word weggegooid. Dit gedrag heeft nadelige gevolgen voor het milieu het zorgt voor een enorme afvalberg.

Prijs van kleding zegt niets over duurzaamheid

De aanhoudende vraag naar fast fashion stimuleert eveneens de productie van katoen. Wat weer milieu belastend werkt en de slechte werkomstandigheden van de textielarbeiders in stand houdt. Deze constante cyclus is enkel te doorbreken door het aanpassen van ons koopgedrag. De consument moet zich meer bewust worden van de kleding die hij of zij koopt. De prijs van een kledingstuk zegt in eerste instantie niets over milieu en arbeidsvoorwaarden. Kijk of de kleding voorzien is van een gecertificeerd keurmerk. Dit bepaald of een modelabel een duurzaam kledingmerk is of niet.